Pechowy wrzesień

Cześć!

            Tuż po niedzielnym starcie w Rumi, w poniedziałek postanowiłem zrobić lekkie, 14 km wybieganie. Zamiast do lasu tym razem wybrałem się na drogę biegnącą z gdańskiej Przeróbki na Westerplatte. W drodze powrotnej nieostrożnie postawiłem stopę na krawężnik, wskutek czego po przybiegnięciu do domu zobaczyłem dużą "bombę" na wysokości kostki od wewnętrznej strony stopy.

            Co ciekawe, w czasie biegu nie czułem bólu. A właściwie to czułem, ale zbagatelizowałem to, bo już wcześniej odczuwałem w tym miejscu bolesność, prawdopodobnie spowodowaną przeciążeniem związanym powrotem do regularnego biegania po nieregularnym bieganiu w Turcji i przerwie w czasie przeziębienia. Niestety w poniedziałek zrobiłem mój jedyny trening w tym tygodniu. Noga wprawdzie wygląda już dużo lepiej, ale mimo stosowanych leków wciąż od czasu do czasu ból, a ponadto opuchlizna nie do końca zeszła.

            Ciekawe jest to, jak szybko można stracić cały miesiąc pracy wykonanej w sierpniu... W tym momencie jestem ewidentnie pod formą, a przerwa spowodowana kontuzją z pewnością nie wpływa pozytywnie na poziom sportowy. Wygląda na to, że październik upłynie mi na staraniach odbudowania się po kiepskim i bardzo pechowym wrześniu...

Nie tylko fotograf, ale i reporter …….

      Dnia 21.09.2014 wybraliśmy się na bieg do Rumi na XXX Bieg Pokoju. Miał to być tzw. „cichy bieg”, aczkolwiek na miejscu okazało się, że nie będzie on taki cichy ponieważ na starcie stawili się Andrzej Rogiewicz, Tadeusz Zblewski, Błażej Król oraz Łukasz Wirkus. Należy wspomnieć, że organizacyjnie bieg w Rumi trzyma wysoki poziom. Start i meta na stadionie miejskim, gdzie z trybun można swobodnie oglądać zmagania zawodników na trasie jest ogromnym plusem. Biegowi głównemu seniorów towarzyszą biegi dzieci co stanowi dodatkową atrakcje. Sam program imprezy został ustalony w ten sposób, że na początku odbywa się bieg główny następnie biegi dzieci i w międzyczasie odbywa się dekoracja, jest to niezwykle ułatwienie, a zarazem korzystne rozwiązanie dla biegaczy którzy nie muszą czekać na zakończenie całej imprezy.

      Zawody z drobnym opóźnieniem rozpoczęły się o godzinie 11:40 na dystansie 6 km, poprowadzonym za pomocą 1 km pętli. Na pierwszym okrążeniu uplasowała się 13 osobowa ekipa prowadząca, która z każdym kolejnym okrążeniem się rozciągała. Oskar znajdował się w czołowej piątce na zmianę zajmując od 3 do 5 miejsca. Na dwa okrążenia przed końcem można już było śmiało powiedzieć, że wygra Andrzej Rogiewicz, który zostawił w tyle resztę biegaczy, zaraz za nim biegł Tadeusz Zblewski następnie Błażej Król i Łukasz Wirkus, na 5 miejscu zaś znajdował się Oskar, któremu niestety nie starczyło siły żeby dogonić Łukasza Wirkusa i ostatecznie zakończył bieg na miejscu 5. Bieg moim zdaniem należy zaliczyć do udanych startów, które pozwalają na sprawdzenie się z mocniejszą ekipą, z którą można się pościgać, aczkolwiek zawsze pozostaje niedosyt, gdy nie można dogonić kogoś z kim wcześniej zazwyczaj się wygrywało. Może to brak odpowiedniego przygotowania, może brak świeżości, a może po prostu kolejna lekcja, że wszystko to siedzi w naszej głowie i trzeba się odblokować…..

Ps. A to kolejny przyjemny akcent zorganizowanych imprez biegowych, od 2:02 - relacja z imprezy w telewizji TTM:

http://www.telewizjattm.pl/serwis-sport/2014-09-22/30734-xxx-bieg-pokoju-w-rumi.html?play=on

Autor: Dorota Żaczek

Biegacz - Turysta w Turcji

Cześć!

W ostatnim tygodniu spędziłem czas na wakacjach, stąd też wpis na ten temat. Wakacje to czas, kiedy bardzo ciężko jest zmobilizować się do realizacji planu treningowego, jednakże szkoda jest utracić formę, którą się w pocie czoła budowało.

Niestety, już na wstępie można śmiało powiedzieć, że Turcja – bo tam odpoczywałem – nie jest idealnym miejscem do uprawiania biegania.

Przede wszystkim pogoda. W miarę znośne warunki pogodowe do biegania panują tak naprawdę po zmierzchu. Idealnym czasem na wykonanie treningu jest czas od ok. 20 do 7:30. W tym czasie temperatura "spada" do ok. 26 – 27 stopni. Tuż po brzasku od razu temperatura rośnie do ok. 30 stopni, aby w ciągu dnia podbić się jeszcze o kilka kresek. Wprawdzie u nas np. tego lata także było bardzo ciepło, ale w Polsce zawsze można schować się do lasu, gdzie cień i wiatr ratują trochę całą sytuację. W Turcji niestety nie ma tak lekko. Nie ma tutaj roślinności przynoszącej chłód – okoliczna roślinność to niskie krzewy lub osty, nie rośnie trawa, więc wszystko unosi się w kurzu. To potęguje uczucie ciepła, które jest o wiele większe, niż w Polsce przy tej samej temperaturze. Ochłody nie przynosi też bryza znad morza. Co ciekawe, w hotelu gdzie mieszkaliśmy, sztucznie utrzymywana jest zielona roślinność i trawa. Dzięki mimo dużego ciepła, jest tam względnie znośnie. Niestety w hotelu biegać się nie da, trzeba i tak wyjść poza obiekt.

Kolejnym problemem jest brak dobrego miejsca do biegania w tym kraju. Drogi są kiepskiej jakości, często trudno jest gdzie kończy się asfalt, a gdzie zaczyna się miękkie pobocze. Dodatkowo, Turcy dosyć swobodnie podchodzą do jazdy swoim torem drogi – często jadą pod prąd, albo np. na 2 pasmowej drodze autobus jedzie środkiem drogi, natomiast osobowe samochody i motory jadą miękkim poboczem... Mimo to wydaje się, że pobocza drogi są chyba najlepszym miejscem do biegania. Są wprawdzie polne drogi, jednakże mają one swoje istotne mankamenty. Po pierwsze, są one dosyć krótkie i często kończą się niespodziewanie. Nawierzchnia też nie sprzyja rozwijaniu dużych prędkości – jest dużo ostrych kamieni, które gęsto wyrastają z twardej i piaszczystej, nieutwardzonej drogi. Ponadto, jest jeszcze kolejny problem, na który również ja sam natrafiłem – w Turcji pełno jest bezdomnych psów. Żerują one głównie przy osadach miejskich i w samych miastach, jednak ja miałem nieprzyjemność spotkać agresywnego czworonoga na polnej drodze, tuż przy starej i niezamieszkanej nieruchomości. Na szczęście dla mnie, psa nie zobaczyłem, tylko usłyszałem jego agresywne szczekanie (pewnie z pustego budynku) – od razu zrobiłem tył zwrot i w nogi do najbliższego skupiska ludzi. Skończyło się bez szwanku, mimo to bieganie po bezdrożach to jest jednak spora niewiadoma, czy nie zostaniemy pogryzieni.

W ciągu 6 dni pobytu wykonałem 4 jednostki treningowe, w tym 2 krótkie wybiegania, a także zabawę biegową 15 x 30' na przerwie 2 ', a także serię podbiegów pod ostrą ok. 250 m górę. Świadomie zdecydowałem się na wykonanie krótkich i intensywnych akcentów. Od początku pobytu wiedziałem, że zrobienie kilkunastu km II zakresu będzie niewykonalne, gdyż nawet wybiegania nie przychodzą tutaj tak łatwo jak w Polsce.

Dodatkowo, w czasie podróży powrotnej przeziębiłem się, bo w nocy po powrocie dostałem temperatury, a także zaczęło boleć mnie gardło i leciało mi z nosa. Z tego powodu nie dość, że musiałem zrobić przymusową przerwę od biegania, to jeszcze zdecydowałem się zrezygnować ze startu w biegu Westerplatte. Od tego tygodnia jednak trzeba będzie znowu wrócić do treningu i odnaleźć formę, która pewnie gdzieś zaginęła między Turcją a Polską...  

52. Bieg Westerplatte, czyli luźna refleksja o bieganiu i podatkach

Cześć!

            Jeszcze w lipcu postanowiłem, że w połowie września wystartuję w Gdańsku w ramach 52 biegu Westerplatte. W Gdańsku mieszkam już od wielu lat, więc zawsze chętnie korzystam z okazji aby wystartować w moim mieście.

            Aspekty sportowe nie będą w tym wpisie jednak poruszane. Wg. regulaminu zapisy miały trwać do 28 sierpnia. Ok, zapisałem się odpowiednio wcześniej, aby nie mieć potem kłopotów z wystartowaniem. Wprawdzie organizator pozostawił sobie furtkę, że może dopuścić do startu zaproszonych gości, jednakże dla po 28 sierpnia nie ma już możliwości dogłoszenia się w sposób "oficjalny".

            Kiedy jednak na początku tego tygodnia zerknąłem na listę startową wprost oniemiałem! JEDENASTU zawodników z Kenii na liście startowej!!! W tym miejscu muszę zaznaczyć, że zgodnie z regulaminem wszystko jest ok, ale jakoś ciągle z tyłu głowy kołacze mi, że oto mamy tutaj zagrywkę nie fair. Poniżej postaram się ubrać w słowa i opisać moje dziwne uczucie i znaleźć przyczynę takiego stanu umysłu.

            W pierwszej kolejności trzeba zaznaczyć, że mamy do czynienia z imprezą masową, o charakterze sportowym, co ważne, organizowaną przez jednostkę budżetową Miasta Gdańska - MOSiR Gdańsk. Oznacza to wg. mnie tyle, że aspekt sportowy nie jest tutaj najważniejszy, więc ja nie widzę sensu aby dawać możliwość "zaproszenia" eksportowych gości, których renoma jest dosyć powszechnie poddawana w wątpliwość. Dlaczego poddawana w wątpliwość? Przykład - Bieg Ursynowa, czyli bardzo dobrze płatny bieg na 5 km - ani jednego Kenijczyka! Ciekawe czy to z powodu przeprowadzania losowych kontroli antydopingowych wśród zawodników 1 - 6... A tymczasem w Gdańsku, gdzie są tylko 3 nagrody, wystartuje ich aż jedenastu (w regulaminie brak zapisu o antydopingu - przyp. autora)! Hmmm...  Kolejna impreza, gdzie warunkiem odbioru nagrody jest pozytywne przejście kontroli antydopingowej będzie bieg w Sopocie 12 października. Zobaczymy ile tam wystartuje Kenijczyków i mam na myśli tych, którzy masowo startują w Polsce. Przeczuwam, że tłumu nie będzie...

            Wracając jednak do gdańskiego MOSiR-u... Skoro bieg ma promować bieganie, jako podstawową formę aktywności, a także (!) 75. rocznicę obrony polskiego wybrzeża we wrześniu 1939 roku, to jak byk prosi się, żeby jeżeli już jest zapis o możliwości zaproszenia gości, to dlaczego nie został zaproszony ani jeden dobry biegacz autochton z Gdańska, np. Radek Dudycz? Moim zdaniem udział lokalnych zawodników na dobrym poziomie, z którym można porozmawiać po biegu i spotkać na treningu w lesie, jest bardziej inspirujący dla amatora biegania niż najlepszy Kenijczyk. Moim zdaniem na imprezach w Gdańsku się tego nie czuje.

            Kolejna sprawa. Już kilka razy o tym wspominałem, więc nie będę po raz kolejny się nad tym rozwodził. Wciąż organizatorzy faworyzują zawodników zza granicy, tymczasem Ci rodzimi nie mają co liczyć na jakiekolwiek wsparcie. Kenijczyk oprócz tego, że zwykle wygrywa coś na biegu, często ma dodatkowo opłacony hotel, a i nie należy do rzadkości wynagrodzenie za samo pojawienie się na starcie! Przypominam, że mówimy tu o Kenijczykach "trzeciego sortu", a nie o gwiazdach światowego formatu rodem z Kenii.

            Na koniec zauważyć należy, że treść takiego zapisu regulaminu jest kontrowersyjna także wśród innych biegaczy. Pamiętam "awanturę" na którymś z forum internetowym, kiedy dwa lata temu na tym samym biegu, ktoś zarzucił Danielowi i Łukaszowi, że zostali dopuszczeni do startu przez organizatora. Prawda była jednak taka, że skorzystali oni z zapisu regulaminu, w ramach którego organizator dopuścił możliwość dopisania się chyba 100 osobom na dzień przed startem, jednakże trzeba było się zapisać osobiście w kasach BKS Lechia. Z tego co pamiętam, to chłopaki i ich bliscy stali tam kilka godzin, ale się im udało. Niemniej jednak już wtedy mówiło się, że zapis dający furtkę organizatorowi jest nie fair w stosunku do pozostałych zawodników, np. tych którzy nie zdążyli się zapisać, a których organizator nie miał ochoty zaprosić...

            Oj, dostało się organizatorowi... Można się ze mną zgadzać lub nie, ale jako podatnik, chyba mam prawo mieć swoje zdanie na temat w jaki sposób wydawane są pieniądze z danin publicznych jakie płace na rzecz lokalnego samorządu :)   

PS. Kiedyś czytałem na maratonach polskich artykuł Łukasza Panfila "Upadek klasy średniej". Artykuł ma prawie rok, ale jakoś zapadł mi w pamięć. Wprawdzie autor szukał przyczyny gdzie indziej, ale ja bym tutaj dodał kolejną - u nas w Polsce klasę średnią biegaczy zastąpili Kenijczycy i Ukraińcy. Przy aprobacie i poklasku rodzimych organizatorów biegów. Dziękuję!

Poniżej link do artykułu:

http://www.maratonypolskie.pl/mp_index.php?dzial=8&action=2&code=2555

UPDATE 3.09.2014 r.:

Dziś z ciekawości wchodzę na stronę biegu - okazało się, że zapisy zostały ponownie otwarte, dziś do 23:59 można się zapisywać. Znowu można odwołać się do regulaminu, który stanowi, że może on w każdym momencie ulec zmianie... Skoro więc tak swobodnie zmieniamy reguły gry w trakcie zabawy, może warto byłoby wprowadzić kolejną zmianę i dopisać fragment o kontroli antydopingowej, albo klasyfikację narodową lub UE...? Byłoby miło...

Podsumowanie sierpnia

Cześć!

            Mija sierpień, czas więc zdać krótki raport z tego, co udało się w tym miesiącu wykonać. Jak już wcześniej wspomniałem, po biegu w Lęborku, już na początku sierpnia zaplanowałem solidną robotę, aby dobrze przygotować się do startów w jesieni.

            Plan był bardzo ambitny, zakładał bowiem 2 mocne akcenty w tygodniu, w tym sesję interwałów oraz jedną sesję wytrzymałości tempowej. Dodatkowo, chciałem przebiec raz tygodniu II zakres i porobić trochę siły. Biegowy tydzień miał być uzupełniany "dniami wolnymi", czyli biegami regeneracyjnymi oraz biegami w I zakresie.

            Można powiedzieć, że plan został wykonany w 85%, co jak na moje obciążenie obowiązkami zawodowymi uważam za bardzo dobry wynik. Przede wszystkim zrobiłem wszystkie najważniejsze treningi, czyli interwały i tempówki. Tutaj nie obyło się od małych przygód. Już w 1 tygodniu zaplanowałem wytrzymałość tempową na sobotę. Niestety tego dnia (3 sierpnia) był taki upał, że zdołałem przebiec tylko 3 z 10 1000m odcinków - dalej musiałem spasować. Bieg na prędkości ok. 3:05/km był dla mnie tego dnia po prostu nie osiągalny, już od początku pierwszego odcinka czułem się źle. Zrezygnowany odpuściłem. Stwierdziłem jednak, że nie poddam się tak łatwo, więc ten trening przeniosłem na niedzielę wieczór. Tamtego dnia wybrałem się na asfalt w lesie przy Nadleśnictwie Gołębiewo i był to strzał w dziesiątkę. Biegało mi się bardzo dobrze, trening 10 x 1 km wykonałem spokojnie, prędkości oscylowały w granicach 3:04/03 kończyłem jakoś w 2:56. Nie ma co ukrywać, że za zmianę planów i przesunięcie tego treningu zapłaciłem później, bo nie dałem rady już odpowiednio zregenerować się przed kolejnymi treningami, więc początek następnego tygodnia był ciężki. W szczególności chodzi o interwały, które miałem zaplanowane na środek tygodnia. Niemniej, już do soboty było wszystko ok. W czasie interwałów robiłem 10 x 2 x 400 m, na krótkiej przerwie w truchcie. Po sesji interwałów zwykle biegałem następnego dnia II zakres, aby popracować trochę na poziomie tlenowym. Prędkości na zakresie nie były imponujące (średnio między 3:36 a 3:39 na km), ale nie mogło być inaczej, gdyż dzień wcześniej odbywałem mocny trening. Czwartek i piątek zwykle biegałem spokojne biegi, na zmianę wplatając w to serię podbiegów, albo zajęcia ze sztangą w przydomowej siłowni. Jak mam być szczery to nie lubię za bardzo ćwiczyć na siłowni, ale trzeba przyznać, że efekty tej pracy są bardzo dobre - biega się o wiele "lżej", czuć to w szczególności na wzniesieniach, kiedy mogę w miarę swobodnie utrzymać dobre tempo biegu. Sobota jak już wspomniałem, to najważniejszy trening, czyli wytrzymałość tempowa. Od tamtej feralnej soboty, wszystkie następne tempa biegałem na Gołębiewie. W 2 i 3 tygodniu biegałem 4 x 2 km + 2 x 1 km. Muszę przyznać, że lekko nie było. Na 3 tydzień chciałem spróbować zrobić 12 km tempa, czyli 4 x 2km + 4 x 1km, jednak się nie udało, jeszcze było za wcześnie, może na jesień się uda. Trzeba zauważyć, że asfalt na Gołębiewie nie jest płaski jak stół, są tam wzniesienia, które przy dużej prędkości stają się odczuwalne. Omawiane odcinki biegałem w sposób "w tę i z powrotem", dlatego odcinki, na których było więcej "w dół" biegało się łatwiej (co nie znaczy że szybciej...), a odcinki gdzie było więcej górek kosztowały mnie zacznie więcej siły. Na 2 km starałem się utrzymywać średnią ok. 3:05/km, natomiast na 1 km  - od 3:02 w dół. Założenia zostały nie bez trudu zrealizowane. Na marginesie muszę powiedzieć, że na takich treningach nieoceniona jest pomoc sparing partnera lub partnerów. Kiedy prowadzenie rozkłada się na większą liczbę osób, trening staje się bardziej znośny. Niestety z powodu przygotowań Daniela do maratonu, musiałem biegać te treningi sam.

            Sierpień zakończyłem startem w Łodzi, w biegu Fabrykanta. Dystans 10 km posiadał atest PZLA, więc była okazja aby sprawdzić jaka jest forma bezpośrednio po ciężkich treningach. Relację z tego biegu przekażę już wkrótce!